والدین موفق، شنوندگانی خوب

بسیاری از والدین، با اینكه انرژی و وقت زیادی را برای فرزندان خود صرف می‌کنند، از نحوه تربیت و عملکرد آن‌ها راضی نیستند و به دلیل اینکه از نظر خود، تلاش کافی را در جهت پرورش فرزندانشان کرده‌اند، انگشت اتهام خود را به سمت کودکان و گاهی نیز جامعه می‌گیرند.

آن‌ها معتقدند که در تربیت فرزندان خود کوتاهی‌ای انجام نداده‌اند و حتی با فرزندان خود رابطه عاطفی خوبی نیز دارند و اصلاً درک نمی‌کنند که چرا كودكان به نصایح آن‌ها گوش نداده و تغییر چندانی در رفتار و کردار آن‌ها صورت نمی‌گیرد.

امروزه روان شناسان به این نتیجه دست یافته‌اند که این پدر و مادرها، رابطه‌ای یک طرفه با فرزندان خود دارند. آن‌ها تمام وقت وتوان خود را برای بهتر شدن بچه‌هایشان به کار می‌گیرند ولی به دلیل بی توجهی به بازخوردهای این رابطه، بازهم به کار خود ادامه می‌دهند بی آنکه براساس نیاز و توانمندی‌های فرزندان خود، مرحله بعدی رابطه را تعریف نمایند.

والدین موفق، شنوندگانی خوب

یک والدخوب، به حرفهای فرزند خود گوش می‌دهد و از طریق آن‌ها به افکار و احساسات و حتی نیازمندی‌های او پی می‌برد و در نتیجه بهتر می‌تواند به تربیت او بپردازد. کودکان عاشق پدر و مادرهایی هستندکه شنوندگانی خوب می‌باشند. آن‌ها دوست دارند که والدینشان به حرفهای آن‌ها خوب گوش دهند و همین امر نیز کمک می‌کند تا آن‌ها تمایل بیشتری به عمل کردن به حرفهای والدین خود داشته باشند. در ذیل به چند نکته مهم در مورد تبدیل شدن به یک شنونده خوب اشاره می‌کنیم.

با تمام وجود گوش بده!

والدین باید تلاش کنند تا با تمام وجود به حرفهای فرزند خود گوش دهند. البته یکی از اصلی‌ترین گلایه های پدران و مادران، حرف زدن زیاده از حد فرزندانشان است. آن‌ها معتقدند تا زمانی که به آن‌ها اجازه دهند، بی وقفه حرف می‌زنند. بهترین کار این است که از سنین چهار، پنج سالگی به بعد که بچه‌ها توان تجزیه و تحلیل حرفهای والدین را می‌یابند، برای گوش کردن به حرفهای آن‌ها زمانی را تعیین کنید و در آن زمان با تمام وجود دقت خود را به کودکتان اختصاص دهید مثلاً بگویید هر شب از ساعت 5/7 تا 8 به حرفهای تو گوش می‌دهم.

حرفش را قطع نكن!

متأسفانه بسیاری از والدین با اینکه زمان را به فرزند خود اختصاص می‌دهند ولی مدام حرف او را قطع کرده و رشته سخن را به دست می‌گیرند و به نصیحت کردن او می‌پردازند. این کار علاوه بر اینکه اعتماد به نفس کودکتان را از بین می‌برد، حس ناخوشایندی را نیز به او منتقل می‌کند و در نتیجه این نوع برخورد، نه تنها رابطه والدین با فرزند بهبود نمی‌یابد بلکه حس سرخوردگی و خشم و عدم اطمینان نیز در کودک بروز می‌کند.

به فرزندت نگاه كن!

در هنگام حرف زدن با فرزندتان به او نگاه کنید. بسیاری از والدین به ظاهر به حرفهای فرزند خود گوش می‌دهند در حالیکه حواسشان جای دیگری است. این کار کودک را عصبی می‌کند و پیام بی اهمیت بودن را به او منتقل می‌کند. بهترین کار در این زمینه این است که در طول صحبت، تماس چشمی خود را با او حفظ کنید. روان شناسان حتی توصیه می‌کنند که در صورت تمایل کودک، دستان او را نیز در دست خود بگیرید تا حس نزدیکی و توجه به فرزند بیشتر منتقل گردد.

طعنه زدن ممنوع!

در پاسخ به سوالات فرزندتان جوابهایی را به او دهید که فضای ادامه صحبت را نیزحفظ کند. شما با پاسخ‌های طعنه آمیز یا نصیحت گونه، فقط او را عصبی می‌کنید و این گونه جواب‌ها، کودک را وادار به مقاومت بیشتر و گاهی نیز لجبازی‌های شدید می‌کند.

اگر خواهان تغییر مثبت در فرزندتان هستید، مراقب انتخاب کلمات و نحوه بیان آن‌ها باشید. یادتان باشد شما در باطن، از صمیم قلب به دنبال بهبود رابطه یا کمک به فرزندتان هستید ولی انتخاب و بکارگیری اشتباه کلمات، شما را از مسیر اصلی‌تان دور می‌کند.

به تمام حرفهایش گوش بده!

به حرف‌های هر چند بی اهمیت فرزندتان نیز گوش دهید. متأسفانه بسیاری از والدین فکر می‌کنند که اگر زمانی را به گفتگو با فرزند خود اختصاص می‌دهند، حتماً باید در مورد مسائل بسیار مهم البته از نظر خود آن‌ها صحبت کنند و حرف زدن در مورد مسائل دیگر را بی ثمر می‌دانند.

امّا بد نیست بدانیم که فرزندان ما، حداقل دو یا سه دهه از ما کوچک‌تر هستند و دغدغه‌های ذهنی آن‌ها با ما بسیار متفاوت است و شاید حرف‌های بی اهمیتی که آن‌ها می‌زنند، بخشی از ذهنشان را درگیر کرده باشد به گونه‌ای که فرصت اندیشیدن به مسائل مهمی که ما فکر می‌کنیم را نداشته باشند.

به طور کلی برای تبدیل شدن به یک والد خوب، شرط اول داشتن گوش شنوا است. هرگز از فرزندتان توقع نداشته باشید که شنونده مطلق باشد. گاهی به او نیز فرصت حرف زدن دهید و صبورانه به آنچه در درونش می‌گذرد گوش داده و به او این اطمینان را دهید که همیشه دوستش دارید، حتی اگر حرف‌هایش مورد قبول شما نباشد. البته تمام سعی خود را کنید تا عملکرد شما نیز همانند حرف‌هایتان باشد و به گونه ای برخورد نکنید که کودک از درد دل کردن با شما پشیمان شود.

بگذارید بچه ها شیرین زبانی کنند

نخستین کلمه ها: «سلام» یا «د د » به همراه حالات و حرکات بدنی متناسبشان معمولاً اولین کلماتی هستند که اکثر کودکان طبیعی و اجتماعی فرا می گیرند. تا پایان سال اول زندگی بعضی از کودکان نخستین واژه های اسمی – عنوانی خود را بیان می کنند که این لغات نیز معمولاً مربوط به افراد – حیوانات و اشیاء می شود.
اگر کودک تا قبل از سن سه سالگی توانست گفتار بفهمد اما نتوانست حرف بزند باید نگران او بود و در صدد اقدام برآمد

هنوز روشن نیست که چرا عده ای از کودکان زودتر و عده ای دیرتر از بقیه شروع به تکلم می کنند. 
در 18 ماهگی کودک مورد نظر ما که حالا دیگر نوزاد محسوب نمی شود واقعاً به جنبه پر رمز و راز و جادوئی زبان دست می یابد.
عوامل بسیاری در رشد گفتار موثرند که به اختصار توضیح می دهیم:
1- جنسیت: مطالب زیادی درباره ی اینکه دخترها زودتر شروع به صحبت می کنند نوشته شده است بعضی معتقدند که بین رشد زودتر گفتار دختران نسبت به پسران و سلیس دار شدن عصب در دخترها ارتباط مستقیمی وجود دارد.
2- هوش: امروزه اکثر تست های هوش کلامی می باشد و هوش کودک از طریق توانایی کلامی او اندازه گیری می گردد و مشاهده شده که هر چه واژگان کلامی کودک بیشتر باشد نشانه ی هوش بالای اوست. دانش آموزان عقب مانده ی ذهنی همیشه در گفتارشان از واژگان محدود و تکراری استفاده می کنند. 
یک نکته ی مهم!! با توجه به نقش والدین در فراگیری زبان کودک، والدین و افرادی که در کنار کودک هستند و نسبت به او توجه و علاقه نشان می دهند و عشق می ورزند بسیار بهتر و مفیدتر از والدینی عمل می کنند که از این عواطف بی بهره اند.
اگر قرار است کودکان سخنگویان خوبی شوند باید گفتار خوب را بشنوند.3- محیط خانوادگی: بعضی از پدران و مادران در محیط خانه بیش از حد طبیعی از کودک محافظت می کنند. کودکی که تنهاست و در خانه کسی به حرفهای او گوش نمی کند و هرگز پاسخ نمی شنود نیز کمترین انگیزه ای برای صحبت کردن و بقول معروف شیرین زبانی ندارد.
لازم است بدانیم که باید با کودکان آهسته تر صحبت کنیم – طول عبارات باید کوتاه باشد. پس از پایان هر عبارت و قبل از شروع عبارت بعدی، نیز باید یک تا 2 ثانیه مکث و وقفه باشد.علاوه بر این هنگامی که کودک مشغول صداسازی یا حرف زدن است کار او را قطع نکنید.
بعضی از محیط های خانوادگی که در آن تنش به اندازه ای است که روی کودک اثر گذاشته و به دلیل ترس و وحشت جرأت صحبت کردن ندارد.
محیط مدرسه: گاهی متأسفانه دیده شده دانش آموزانی که از بهره هوشی طبیعی برخوردارند و دارای اشکالاتی جزئی در گفتارهای باشند به دلیل رفتار ناشایست اولیاء مدرسه آنان منزوی و خجالتی شده و کمتر ابراز وجود می نمایند و در سرگرمی ها و فعالیتهای گروهی شرکت نمی کنند البته مورد اخیر بیشتر از مراکز نگهداری و شبانه روزی آموزشی گزارش شده است.
دو زبانه بودن: مشکل دو زبانه بودن در شهرهای بزرگ و صنعتی شایع تر است و همچنین بعضی از افراد با و یا چند زبان صحبت کردن را نشانه ی تمدن می دانند و این طرز فکر را به فرزندان خویش انتقال می دهد و گاهی بجای اینکه کودک دوزبانه شود واقعاً بی زبان می گردد زیرا به دلیل کمی استعداد و علاقه نه زبان مادری را خوب فرا می گیرند و نه زبان دوم را می آموزد. این اختلال در واقع یک معلولیت آموزشی اجتماعی است که خانواده عامل آن است.
وضعیت اجتماعی و اقتصادی: باید باور داشت که رشد گفتار در دوران طفولیت بی ارتباط با مشکلات اقتصادی واجتماعی نیست و کودکانی که از دوران شیرخوارگی با کمبود تغذیه مناسب خصوصاً شیر روبه رو می باشند بدون تردید این امر در مراحل رشد آنان از جمله گفتار موثر خواهد بود.
منبع:تبیان

گل همین پنج روز و شش نباشد

گل همین پنج روز و شش نباشد اگر حس می‌کنید نیاز به ایجاد تغییراتی در دکوراسیون داخلی خانه‌ دارید و یا اگر می‌خواهید وسایل جدید و متفاوتی را جایگزین وسایل قدیمی کنید، در برنامه‌ریزی‌تان، گل و گیاه را از قلم نیندازید.

با کمترین هزینه می‌توانید به خوبی به هدف خود که همان ایجاد تغییر و تنوع و باعث افزایش روحیه ‌اعضای خانواده و بالا بردن حس نشاط و شادمانی در فضای داخلی منزل است، دست پیدا کنید.
شاید اگر به نقش گیاهان در داخل آپارتمان و تاثیرات مثبت آن آگاه شوید، با انگیزه قوی‌تری به تزیین منزل با آنها بپردازید. این مقاله سعی دارد راهنمایی‌هایی در این باره به شما ارائه کند.
● سلیقه، حرف اول
بسیاری از مردم تصور می‌کنند که کاربرد گل‌ها در فضای داخلی خانه، به اتاق‌های خصوصی محدود می‌شود و یا زمان استفاده از گل‌ها فقط موقع مهمانی‌ها و مراسم ویژه است، در حالی که این تصور کاملا اشتباه است. تک‌تک ما به وجود گل و گیاه و نمادی از طبیعت در کنارمان احتیاج داریم. گل‌ها به ما این اجازه را می‌دهند که فضای خارج خانه را به داخل خانه بیاوریم و گوشه‌های تاریک خانه‌مان را به کمک آنها روشن و زیبا کنیم.
زمانی که از گل‌ها در تزیین خانه استفاده می‌کنید، احساسات خودتان را به دیگران منتقل کرده و نیز فضایی را برای تلطیف احساسات دیگران به وجود می‌آورید تا دیگران هم حسی متفاوت و دوست داشتنی را در محیط خانه شما تجربه ‌کنند.
● هوا را از من بگیر، خنده ات را نه
زندگی ما در کنار گل‌ها و گیاهان هم بر ما و هم بر آنها تاثیرات ویژه‌ای دارد. زندگی در خانه ای که تهیه گل و تزیین و رسیدگی به آن به صورت یک روال عادی و روزمره در آمده، با خانه‌های دیگر بسیار متفاوت است. گیاهان، حتی اگر از نوع بدون گل باشند، تجلی روشنی از حیات هستند. با مشاهده هر روزه آنها به یاد می‌آوریم که زنده‌ایم و داریم نفس می‌کشیم. رسیدگی به گل‌ها، مرتب کردنشان و گرفتن ساقه‌ها و برگ‌های خشک شده، حس مفید بودن و انجام کاری اثربخش را به ما القا می‌کند و به این ترتیب کمکمان می‌کند تا از روزمرگی های زندگی تکراری و ماشینی فاصله بگیریم.
پژوهش‌های انجام شده توسط روانپزشکان که چند ماه قبل نتایج آن منتشر شد، حاکی از آن است که رسیدگی به گیاهان و فعالیت‌هایی مانند هرس کردن، تعویض خاک گلدان‌ها و باغچه و غیره سبب آزاد شدن هورمون‌های مهار استرس و افسردگی می‌شود و در نتیجه روند درمان این بیماران را سرعت می‌بخشد.
حتی تماشای زوال تدریجی گل‌ها در گلدان نیز خالی از اثر و فایده نیست چرا که به ما یادآوری می‌کند که زندگی درنگ و فرصت کوتاهی است که دیر بجنبیم از چنگمان خواهد رفت و بنابراین باید هرچه بهتر از آن بهره ببریم.
گیاهان هم به نوبه خود از ما و محیطی که برایشان فراهم کرده‌ایم، متاثر می‌شوند. برخلاف عقیده اکثر ما که گمان می‌کنیم گیاهان برای ادامه حیات خود تنها به نور، رطوبت، خاک مناسب و چیزهایی از این قبیل نیاز دارند، تحقیقات گوناگون دانشمندان به روشنی نشان می‌دهد که نوسانات خلقی ما که در کنار گیاهان زندگی می‌کنیم، بر میزان رشد و شادابی آنها تاثیر دارد. یک محیط دلمرده و یا سرشار از اضطراب و درگیری، عمر گیاهان را کم کرده و باعث پژمردگی و کاهش رشد آنها می‌شود.
در حالی که گیاهانی که در جایی به سر می‌برند که روابط آدم‌ها در آن باهمدیگر خوب و همگی روحیه سالم و بانشاطی دارند، رشد بیشتری داشته شاداب‌ترند.
در یک مطالعه جالب و مفصل،اثر موسیقی پخش شده برای گیاهان بر رشد آنها بررسی شد و محققان به این نتیجه رسیدند که برخی انواع موسیقی مانند نوع کلاسیک رشد آنها را بیشتر و موسیقی‌های تند و جازی آن را کم می‌کند. در واقع این یعنی حتی نوع موسیقی‌ای که در خانه می‌شنویم، نه تنها بر روح و روان خود ما، که بر همخانه‌های مظلوم و بی‌سروصدای ما، یعنی گیاهان، نیز تاثیر می‌گذارد.
● رشد کردن با گیاهان
اگر یک بار گلدان کوچکی با یک گیاه کاشته شده در آن تهیه کرده و مراقبت آن را به کودک خردسالتان بسپارید، جنبه دیگری از فواید حضور گیاهان را در خانه کشف خواهیدکرد. کافی است به این کودک، که شاید برای پوشیدن لباس‌های خود نیز وابسته به شما باشد، بفهمانید که: تو مسئول گل خود هستی! با همین یک جمله او را درگیر فرایندی پویا و دل‌انگیز کرده‌اید که در آن به جای حفظ و تکرار کلماتی که خود معنای آن را نمی‌فهمد، خود به خود درس زندگی خواهد آموخت. حالا وقت مناسبی است که چند نکته کوتاه برای انتخاب نوع و رنگ گل‌ها، گلدان‌ها و طرز چیدن آنها را باهم مرور کنیم.
● اینجا، آنجا، هرجا گل
در هر فصل سال، می‌توان از تزیینی متفاوت و متناسب با همان فصل استفاده کرد. برای مثال، می‌توانید در فصل بهار از گل‌های رنگارنگ وحشی، در تابستان از گل‌های سفید و زرد و صورتی، و در فصل پاییز و زمستان از حجم زیاد گل‌های ریز و یا تک شاخه‌های بلند استفاده کنید. این به شما امکان می‌دهد تا تفاوت فصل‌ها و حس خاص هر موقع سال را به خوبی درک کنید.
گل ها را ترجیحا جایی بگذارید که به آنجا دید کامل داشته‌ باشید، یعنی با هر بار قدم ‌زدن در داخل خانه، چشمتان به آنها بیفتد. گل‌ها را می‌توانید به صورت کوتاه و کپه‌ای انتخاب کنید و یا به صورت تک شاخه‌ای بلند.
در صورت انتخاب گل‌های تک‌شاخه‌ای بلند بهتر است آنها را در چند جای خانه تکرار کنید. همچنین در دکوراسیون هر اتاق، با توجه به کاربردها و ویژگی‌های آن اتاق باید دست به انتخاب زد. پس به موازات علایق شخصی، این را هم در نظر داشته باشید که چه نوع گل و با چه رنگی را می‌خواهید برای کدام اتاق مورد استفاده قرار بدهید. مکان گذاشتن گل‌ها هم به همین اندازه اهمیت دارد. مثلا اگر آنها را روی یک میز کوتاه قرار می‌دهید، بهتر است از گل‌های متعدد کوتاه در گلدان‌های گردی که رنگشان با رنگ گل‌ها فرق دارد، استفاده کنید. روی میزهای دکوری می‌توانید از تک‌شاخه‌های بلند استفاده کنید.
بعد از در ورودی گل‌های گرد و کوتاه را بگذارید. با قرار دادن گل بر روی میزهای کوتاه در اتاق نشیمن نیز فضای منسجم‌تری برای صحبت و گپ‌زدن فراهم خواهیدکرد.
● همه با هم هماهنگ
برای استفاده از گل‌ها در محیط خانه به دکوراتورهای معروف و حرفه‌ای احتیاج ندارید.اگر تنها به غریزه و حس و سلیقه شخصی خود عمل کنید، به نتیجه دلخواه دست خواهید یافت. منتها شناخت و توجه به سبک‌های شناخته شده، راهنمای خوبی در این باره بوده و به شما کمک می‌کند تا محیطی زیبا و طبیعتا آرام تر به وجود آورید و از آن لذت ببرید.
به عنوان مثال در معماری و دکوراسیون کلاسیک معمولا از دکورهای چوبی تیره، چوب‌های درخت آلبالو و ماهونی استفاده می‌شود و عتیقه‌های متفاوتی در گوشه و کنار خانه قرار می‌گیرد. پوشش کف این خانه‌ها معمولا فرش و قالیچه است.
بهترین گل‌ها برای تزیین و دکور این خانه‌ها، عبارتند از گل‌های رز، میمون، زنبق، میخک و گلایول که البته مناسب‌ترین‌ها عبارتند از زنبق و رز. گلدان‌های کریستال، نقره، برنج و چینی هم با این قبیل خانه‌ها تناسب خواهد داشت.
اما ممکن است شما خانه خود را به نحو دیگری چیده و تزیین کرده باشید: نوعی ساده و صمیمی‌تر. در این صورت مهم ترین اصل در دکوراسیون، راحتی و خوشایند اعضای خانواده ‌است. در این سبک، معمولا از وسایلی به رنگ‌ روشن و به ویژه چوب‌های کاج روشن و چوب‌های بلوطی سفید استفاده می‌شود. از آنجا که یکی از اهداف اصلی در طراحی ودکور این خانه‌ها، به حداقل رساندن استرس و غیررسمی تر کردن فضاست، استفاده از گل و گیاه بسیار رایج است.
اگر این سبک را انتخاب کرده‌اید، توصیه می‌کنیم برگ‌های سبز را حتما بر روی گل‌ها نگه دارید. گل‌های متناسب با این سبک عبارتند از گل‌های سیکلمن (نگون‌سار)، کلانچوو، پوتوس و پیچک. گل‌هایی با برگ‌های بزرگ سبز در اطراف آنها مانند گل‌های آفتابگردان، مینا، زبان در قفا، ساقه و گل خشک شده ادریس و گل لاله، شما را در خلق هرچه بهتر چنین فضایی یاری خواهد کرد. بهتر است از این گل‌ها در سبدهای چوبی گل استفاده شود. همچنین این گل‌ها در گلدان‌های سفالی، جلوه‌ای به مراتب زیباتر و بهتر پیدا می‌کنند.
برخی افراد نوع دیگری از هماهنگی را می‌پسندند و سبک‌های مدرن و روشنفکرانه را به انواع دیگر دکوراسیون منزل ترجیح می‌دهند. برای به وجود آوردن چنین فضایی، از بافت‌های نرم و توری مانند در کنار وسایل استیل، براق و ساده استفاده می شود تا محیطی درخشنده و صیقلی به وجود آید. برای وارد کردن گل‌ها و گیاهان در دکوراسیون این قبیل خانه‌ها معمولا گل‌های کمیاب و غیربومی را به کار می‌برند؛ گل‌هایی نظیر آنتوریوم، هلیکونیا، ارکیده و کالا. گلدان‌های شیشه‌ای مات و نیز سیلور و مفرغی برای قرار دادن چنین گل‌هایی متناسب‌ترند.
● رنگ‌ها به صدا در می‌آیند
اگر می‌خواهید رنگ های گل و گیاه را با سبک و رنگ‌آمیزی دکوراسیون داخلی خانه‌ هماهنگ کنید، بهتر است به انتخاب یک نوع و یک رنگ قناعت کنید که البته در بیشتر موارد، دو انتخاب پیش رو دارید:
۱) انتخاب گلی همرنگ با محیط خانه که به یکپارچگی دکوراسیون داخلی منتهی می‌شود.
۲) انتخاب رنگی متضاد رنگ غالب خانه، برای نمایان کردن سبک مبلمان و حتی خود گل.
اولین توصیه در انتخاب رنگ گل در خانه آن است که تا می‌توانید به تنوع روی آورید. چرا که رنگ‌های متفاوت در کنار یکدیگر بر زیبایی هر کدام از گل‌ها می‌افزاید. اما هر رنگی تاثیر خاصی بر محیط می‌گذارد.
به عنوان مثال گل‌های آبی رنگ، در هر طیف رنگی و در هر اندازه‌ای، گوشه‌ای از طبیعت را به خانه می‌آورند و آبی دریا و آسمان را در ذهن‌ زنده می‌کنند. به علاوه به نظر می‌رسد که این رنگ‌ها قادرند حجم، وسعت و عمق محیط مورد نظر را افزایش دهند. گل‌های آبی و بنفش بیان احساسات را دو چندان می‌کنند. ضمن آنکه حسی از صمیمیت و آرامش را در محیط خانه القا ‌کرده و جلوی تنش‌های عصبی را می‌گیرند.‌

روزنامه سلامت

تخم مرغ سالم!!!

تو دورنگی!تخم‌مرغ یکی از پرمصرف‌ترین مواد غذایی در آشپزخانه است که از آن در تهیه انواع غذاها و شیرینی‌ها استفاده می‌شود ولی باید توجه داشت که این ماده مغذی، قابلیت فسادپذیری بالایی داشته و براساس آمارهای موجود، هر ساله چند هزار نفر بر اثر مسمومیت‌های ناشی از آن جان می‌سپارند.

آشنایی با روش تهیه‌ی کوکوی مرغ با سبزیجات

مواد اولیه:

سینه مرغ                                   300 گرم

روغن مایع                                   3/2 پیمانه

نمک و فلفل                               به میزان لازم

زعفران دم کرده                          یک قاشق سوپ‌خوری

سیب‌زمینی ریز خرد شده            دو پیمانه

زردچوبه                                      نصف قاشق مرباخوری

پیاز ریز خرد شده                         نصف پیمانه

فلفل دلمه‌ای رنگی خرد شده      دو پیمانه

پیازچه با ساقه خرد شده             نصف پیمانه

جعفری خرد شده                       نصف پیمانه

ماست                                       نصف پیمانه

آرد                                             دو قاشق سوپ‌خوری

تخم‌مرغ                                     پنج عدد

طرز تهیه:

* سینه مرغ را نگینی خرد کرده و با دو قاشق روغن مایع و نصف قاشق مرباخوری نمک، زردچوبه و کمی زعفران مخلوط می‌کنیم و به مدت سه ساعت در یخچال می‌گذاریم. سیب‌زمینی را با مقداری روغن سرخ نموده، نمک و زردچوبه اضافه می‌کنیم و از روی حرارت بر می‌داریم و در صافی می‌ریزیم تا روغن اضافی آن گرفته شود.

* سه قاشق سوپ‌خوری روغن را داخل تابه ریخته، پیاز را اضافه می‌کنیم و روی حرارت متوسط تفت می‌دهیم تا نرم و شفاف شود (سرخ نشود) مرغ را اضافه کرده، دو دقیقه با حرارت متوسط تفت می‌دهیم. نیمی از فلفل دلمه‌ای خرد شده را نیز افزوده و یک دقیقه دیگر تفت می‌دهیم. تابه را از روی حرارت برداشته، پیازچه و جعفری را اضافه می‌کنیم و می‌گذاریم تا مواد سرد شوند سپس سیب‌زمینی را اضافه می‌کنیم.

* فر را با حرارت 180 درجه سانتی‌گراد روشن می‌کنیم. پنجره فر را در طبقه وسط قرار می‌دهیم. یک تابه گرد به قطر 23 سانتی‌متر (یا مستطیل به ابعاد 15 تا 20سانتی‌متر) را چرب می‌کنیم.

* ماست را با آرد و نوک قاشق نمک و چهار عدد تخم‌مرغ مخلوط کرده با همزن زده با مواد مخلوط نموده و در تابه می‌ریزیم. روی آن را صاف کرده و در تابه را با فویل پوشانده، داخل فر قرار می‌دهیم. پس از 15 دقیقه کوکو را از فر خارج نموده و یک عدد تخم‌مرغ باقیمانده را با چنگال زده، روی کوکو می‌ریزیم و با باقی فلفل دلمه‌ای خرد شده تزیین می‌کنیم و دوباره به مدت 20-15 دقیقه بدون فویل در فر قرار می‌دهیم تا بپزد. سپس کوکو را در ظرف مورد نظر سرو می‌کنیم.

شیر بوی سیر را از بین می‌ برد

محققان می ‌گویند: در صورتی که شما نگران بوی سیر هستید، می‌ توانید با نوشیدن یک لیوان شیر، این بو را تا حد زیادی از بین ببرید.

به گزارش بی ‌بی‌ سی، محققان این تحقیق از دانشگاه اوهایو می‌ افزایند: در آزمایش‌ های انجام شده که با سیر پخته یا خام ادویه زده شده انجام گرفت، مشخص شد که شیر به ‌طور قابل توجهی سطح سولفور( ماده ‌ای که باعث ایجاد بوی تند در سیر می ‌شود) را کاهش می ‌دهد.

محقق ارشد این تحقیق نیز در مجله علوم تغذیه دانشگاه اوهایو نوشت که آب و چربی باعث از میان رفتن بوی بد سیر در تنفس افراد می ‌شود.

به گفته ی این محققان نوشیدن همزمان شیر و خوردن سیر تأثیر بسیار بیشتری در از بین بردن بوی بد دهان دارد و نوشیدن شیر پس از خوردن سیر تاثیر کمتری در این زمینه بر جای می‌ گذارد. بر همین اساس شیر پُرچرب در مقایسه با شیر کم‌ چرب نتایج بهتری در این زمینه به همراه خواهد داشت.

البته راه‌ های دیگری نیز برای از بین بردن بوی بد سیر پس از مصرف آن وجود دارد. از جمله محققان در تحقیقات خود به این نتیجه رسیده ‌اند که می ‌توان با مصرف عسل، جعفری و کاهو پس از خوردن سیر تا حد زیادی بوی بد این ماده را در بازدم از بین برد. سیر با نام علمی آلیوم ساتیووم (Allium sativum) گیاهی است از راسته مارچوبه ‌ای ‌ها، از تیره پیازها که در اصطلاح علمی به آن آلیسین نیز می ‌گویند. سیر دارای فواید بسیاری برای جسم و سلامت انسان است.

خواص سیر

در تحقیقات آزمایشگاهی آلیسین و ترکیبات وابسته به آن، ماده ردوکتاز را مهار می‌ کند. این ماده در ساخت کلسترول نقش دارد. همچنین چندین آزمایش پزشکی نشان داد که سیر باعث کاهش چربی خون می‌ شود. سیر از گرفتگی عروق نیز جلوگیری می ‌کند.

همچنین در بیمارانی که دچار گرفتگی عروق هستند باعث کاهش تشکیل کلسترول در سلول‌ های آئورت می‌ شود. امروزه گیاه سیر در قالب مشتقات گوناگون و به شکل انواع قرص‌ ها و روغن‌ ها ارائه می‌ شود.

سیر در کاهش فشار خون نیز مؤثر است به‌ طوری که فشار سیستولیک خون را به میزان 7/7 ‌میلی ‌متر جیوه و فشار خون دیاستولیک را به ‌میزان 5 ‌میلی ‌متر جیوه کاهش می ‌دهد.

خوردن سیر مجاری تنفسی و خون را پاک می ‌کند و با این کار از شدت و تنگی نفس کاسته شده و گاهی موجب درمان کلی آن می‌ شود. این ماده بعضی از انواع سل ریوی را معالجه می‌ کند مخصوصا وقتی که با شیر ممزوج شود، زیرا در این صورت اثر قابل توجهی در کشتن میکروب دارد. سیر، پوست بدن را خوش رنگ و گونه را سرخ و روده‌ ها را از عفونت ‌ها پاک می ‌کند به ‌خصوص در اطفال و با این خصوصیت به مثابه سپری مقابل بیماری‌ های تیفوئید، دیفتری، سیاه سرفه و خروسک عمل می‌ کند.

سیر برای درمان نسیان و فراموشی هم مفید است. این ماده خوراکی باعث از بین رفتن کدورت ذهن نیز می ‌شود. گذاشتن سیر پخته طی چندین روز روی میخچه و زگیل باعث رفع آن ها می ‌شود.

البته سیر مانند سایر مواد خوراکی پُر فایده، عوارض جانبی نیز دارد. زیاده روی در مصرف سیر باعث سرگیجه، کاهش فشار خون، آلرژی و در موارد نادر منجر به خونریزی می ‌شود.

علاوه بر این سیر برای بیماران مبتلا به مرض قند(دیابت) اثر شفابخش داشته و قند خون را ‌کاهش می دهد. اثر سمی نیکوتین حاصل از دود سیگار را برطرف می ‌کند. چنانچه افرادی که به کشیدن سیگار عادت دارند، به‌علت مصرف نیکوتین دچار ناراحتی‌ های هاضمه و قلب شده باشند، با مصرف سیر احساس بهبودی می ‌کنند.

سیر همچنین عرق بدن و خون قاعدگی را زیاد می ‌کند. مداومت در مصرف سیر به ‌تدریج باعث ریختن موی سفید و روییدن موی سیاه می ‌شود.

اگر سیر پخته را با شیر مخلوط کرده و از آن مرهم تهیه کنند و در محل آبسه (دمل) قرار دهند، برای گشودن هر نوع آبسه و حتی آبسه دندان مفید است. اگر مخلوط سیر با سرکه را بر پوست بمالند، ورم اعضا را بر طرف می‌ کند.

سیر همچنین، یک داروی ضد‌کرم است و برای درمان بیماری تصلب شرائین به کار می ‌رود. همان‌ گونه که در تحقیق اخیر به آن اشاره شد، به خاطر بوی نامطبوع سیر بهتر است به‌ طور کامل آن را خرد و در شیر حل کنید. این محلول برای درمان فشارخون بالا، تصلب شرائین، ناراحتی ‌های گوارشی و التهاب مخاط ریه‌ ها مفید است.

عوارض مصرف بی‌ رویه سیر

‏ظاهرا سیر تاثیری بر متابولیسم داروها ندارد اما بیمارانی که از داروهای ضد‌انعقاد خون مثل آسپیرین استفاده می ‌کنند، باید در مصرف سیر احتیاط کنند، زیرا سیر مانع از انعقاد خون می ‌شود. ‏از این ‌رو افرادی که جراحی می‌‌ کنند، باید 7 تا 10 روز پیش از جراحی از خوردن سیر خودداری کنند زیرا زمان خون ریزی را ‏طولانی‌ تر می ‌کند. ‏

چنانچه در مصرف سیر، مراعات سن و مزاج و فصل نشود، مخصوصا در مصرف سیر خام زیاده ‌روی شود، برای دستگاه تنفسی و بیماری بواسیر مضر است.

زنان آبستن یا شیرده بهتر است از‎ ‎سیر استفاده نکنند.‎

تاریخچه سیر

سنگ نوشته‌ ای که بر یکی از سنگ‌ های اهرام مصر درباره خواص طبی و درمانی سیر باقی مانده آشکار می ‌کند که هر روز صبح به کارگرانی که در بنای هرم کار می ‌کردند یک پر سیر می‌ خوراندند تا آن ها در مقابل بیماری مصون بمانند. آن ها معتقد بوده ‌اند سیر می ‌تواند به آن ها برای ساختن چنین بنای عظیم و بلندی، دل و جرات بخشد.

یونانی‌ ها، بر خلاف مصریان هر که را که بوی سیر می ‌داد از معابد بیرون می ‌انداختند. با وجود این، عجیب این است که ورزشکاران یونانی پیش از مسابقات المپیک یک دوره طولانی سیر مصرف می‌ کردند.